Poruszała się po pokoju w ciszy, jakby się bała, że komuś przeszkodzi, choć takie przypuszczenia były absurdalne. Dziwnie było być w domu Lucyfera. Co prawda sam powiedział, że ma zostać i odpocząć, a czas na rozmowy przyjdzie później, mimo to i tak czuła się tu nieswojo. Na palcach podeszła do okna. Odsłaniając delikatnie ciężką zasłonę, upewniła się, że jest noc. Spała może dwie godziny, ale niepokojący sen wyrwał ją z błogiego stanu niemartwienia się. Otworzyła usta, żeby coś .

To je zatím vše co sem chtěla říct.

Piątek, 14 października 2016. Jak tam u was? Dlaczego doba ma tylko. Przecież ja z niczym się nie wyrabiam. Tylko nauka i spanie, a gdzie czas dla siebie? Już nawet nie wychodzę z domu, z przyjaciółmi. Ogólnie nie pochwaliłam się wam! Mój tata znalazł małego kotka. Jakoś tydzień może dwa tygodnie temu. I po długich namowach pozwolili mi go zatrzymać! Ponieważ jest takim darem od losu xD.

Oni nie przyjdą, prawda? Zapytała zapłakana oraz zmęczona Bonnie Bennett leżąca na łóżku. W jednej z sypialni w pensjonacie Salvatore. Czekała już po prostu za śmierć. Obok niej siedział Enzo, który w tym momencie był bezsilny. Nie pozwolę Ci umrzeć, Bonnie Bennett. - Powiedział próbując powstrzymać swoje łzy. Chociaż nie pomagało mu to, że brunetka miała łzy. Bonnie nie chciała być wampirem i zdecydowała się umrzeć. To nie jest pożegnanie, kochana.